گفتمان انقلاب تعالی بخش جایگاه زن و خانواده است/ زنان در واقعه انقلاب نقش اصلی داشتند

پژوهشگر حوزه بانوان با بیان اینکه زن در گفتمان انقلاب اسلامی، عنصر فعال در صحنه و در صف اول شناخته می‌شود گفت: گفتمان انقلاب تعالی بخش جایگاه زن و خانواده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از موج رسا; زهرا بابازاده در ادامه سلسله نشست‌های روایت انقلاب با موضوع تحلیل مناقشه گفتمان‌ها در مسائل زنان پس از انقلاب اظهار داشت: گفتمان‌ها تصور ما از جهان را شکل می‌دهند و تغییر در گفتمان‌ها، تغییر در جهان اجتماعی را به همراه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه گفتمان‌ها هم برساخت می‌شوند و هم می‌سازند، خاطرنشان کرد: گفتمان‌ها به همه چیز در چهارچوب نظام معنایی خود، مفهومی خاص می‌بخشند؛ مفهومی که مختص همان نظام معنایی است.

بابازاده افزود: گفتمان‌ها در عینیت‌سازی اهداف خود، رقیب محسوب می‌شوند و با غیریت‌سازی و حاشیه‌رانی از دال تهی گفتمان رقیب، دال مرکزی خود را برمی‌گزینند و چنانچه در تبدیل آن به اسطوره و آرمان مطلوب، موفق شوند به هژمونی و قدرت می‌رسند.

پژوهشگر حوزه بانوان گفت: گفتمان انقلاب اسلامی با حاشیه‌رانی 2 گفتمان رقیب یعنی گفتمان سنتی و گفتمان شبه مدرن (پهلوی دوم) در نگاه به جایگاه زن به تفوق دست یافت.

وی اظهار داشت: زن در نگاه گفتمان سنتی، موجودی ناقص‌العقل در خانواده و صرفاً ابزار تولید مثل بوده و ورودش به اجتماع، فسادافکن است و باید در خانه بماند.

بابازاده با بیان اینکه در این گفتمان، زن مقابل مرد و عنصری منفعل است، خاطرنشان کرد: گفتمان پهلوی دوم، نگاه ابزاری و شی‌واره به زن دارد و فحشا و آزادی بی‌حد و حصر از نشانه‌های آن است.

وی افزود: گفتمان انقلاب اسلامی از دال تهی گفتمان سنتی یعنی مشارکت زن و دال تهی گفتمان شبه مدرن یعنی مذهب، نشانه‌های معنایی خود در حول ارزش‌های اسلامی، تقدم هویت انسانی زن بر هویت جنسیتی او، برابری، مقام مادر، شجاعت زن، حجاب و عفاف و حق و تکلیف زن در مشارکت در سرنوشت خویش را برساخت.

بابازاده گفت: امام خمینی(ره) در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی می‌فرمایند «ما این خرابه‌ای که تحویل گرفتیم باهم دست‌به‌دست هم، چه مردان و چه زنان باید بسازیم.»

وی اظهار کرد: ایشان می‌فرمایند «بزرگترین دستاورد انقلاب، تحول حاصل‌شده در زنان بود و این تحول بیش از تحولی است که در مردان حاصل شده است.» یا اینکه می‌فرمایند «زنان در انقلاب، پیشرو مردان بوده‌اند. زنان در صف اول واقعه بوده اند. مردها از مجاهدت زن‌ها تشجیع می‌شدند.»

بابازاده با بیان اینکه نگاه مقام معظم رهبری به جایگاه زنان نیز در همین راستا است، خاطرنشان کرد: ایشان از الگوی سومی که نه شرقی و نه غربی است در مورد زنان صحبت می‌کنند لذا زن در گفتمان انقلاب اسلامی، عنصر فعال در صحنه و در صف اول شناخته می‌شود که حتی هدایت‌کننده مرد است.

پژوهشگر حوزه بانوان با بیان اینکه در درون گفتمان کلان انقلاب اسلامی تا امروز، شاهد بروز و ظهور 4 خُرده‌گفتمان بوده‌ایم، افزود: نگاه این گفتمان‌ها به زنان و مسائل‌شان در پرتو 6 برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تبیین می‌شود و هر گفتمان، نگاه ویژه خود به دال‌های تثبیت‌شده گفتمان انقلاب اسلامی در موضوع زنان را داشته است.

وی با اشاره به گفتمان سازندگی گفت: در برنامه اول و دوم توسعه، افزایش سطح سواد عمومی، ارتقای سلامت، اوقات فراغت و تربیت‌بدنی زنان مورد توجه است.

بابازاره ابراز کرد: بحث تنظیم خانواده، کنترل موالید و جمعیت در این دوران مورد توجه قرار می‌گیرد و به دلیل شایط متاثر از جنگ تحمیلی و ساختن کشور، مسائل زنان آنچنان در اولویت توجه نبوده و دال مرکزی این گفتمان، حضور زنان در اجتماع با 2 مولفه آموزش و اشتغال است که اولین نهاد زنان با نام «دفتر امور زنان» در این دوران شکل می‌گیرد.

پژوهشگر حوزه بانوان با اشاره به گفتمان اصلاحات در مورد زنان بیان کرد: این گفتمان از دال تهی گفتمان سازندگی در موضوع زنان یعنی مشارکت و آزادی برمی‌آید.

وی با بیان اینکه زن در این گفتمان، سوژه مستقل است، اظهار کرد: دال مرکزی این گفتمان، مشارکت زنان در توسعه است و نشانه‌های اصلی آن در برنامه‌های سوم و چهارم توسعه، توانمندسازی زنان و عدالت جنسیتی و تبعیض مثبت است.

بابازاره خاطرنشان کرد: اصلاح قوانین مدنی، اشتغال زنان، گسترش سازمان‌های مردم‌نهاد و منع خشونت علیه زنان و سیاست‌های آموزشی غیرجنسیتی از نشانه‌های فرعی این گفتمان هستند ضمن اینکه دفتر امور زنان در این دوران به دفتر امور«مشارکت» زنان تغییر نام پیدا می‌کند.

وی در خصوص گفتمان اصولگرایی نسبت به زنان گفت: گفتمان اصولگرایی، دال تهی گفتمان اصلاحات یعنی خانواده‌گرایی را به دال مرکزی خود تبدیل می‌کند.

بابازاده با بیان اینکه این گفتمان، تحقق عدالت جنسیتی را در قالب خانواده و ایفای نقش مادری و همسری زن می‌بیند، گفت: در برنامه پنجم توسعه به جایگاه همسری و مادری زن، حضور زن در خانه جهت تحکیم این نهاد تاکید می‌شود و این گفتمان، مخالف شغل تمام‌ وقت زنان است و نشانه‌های آن کاهش ساعات اداری زنان، شغل خانگی و دورکاری است.

وی افزود: گفتمان اصولگرایی، توانمندسازی زنان را صرفاً مربوط به زنان نخبه و مدیر یا زنان سرپرست خانوار و محروم محدود می‌کند و توسعه فرهنگ حجاب و عفاف در این دوره پیگیری می‌شود و همچنین دفتر امور مشارکت زنان به دفتر و سپس معاونت امور زنان و «خانواده» تغییر نام پیدا می‌کند.

پژوهشگر حوزه بانوان با بیان اینکه دال مرکزی گفتمان اعتدال به زن، برابری زن و مرد یعنی برابری جنسیتی است، اظهار کرد: نشانه‌های معنایی در برنامه ششم توسعه، فرصت‌های برابر، سهم مدیریتی برای زنان، اشتغال زنان، رفاه و بیمه زنان است و این گفتمان با حاشیه راندن خانواده‌گرایی، هدف ارتقای جایگاه زنان در جامعه را پیگیری می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: این تصور گفتمانی که موجب زیر و رو شدن مسائل زنان مطابق الگوی مطلوب هر دولت و دال مرکزی هر گفتمان شده، ما را از رسیدن به اهداف بازداشته است.

بابازاده با بیان اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی در 30 فروردین 1393 بیانات ارزشمندی دارند که از ضرورت تاسیس یک مرکز عالی فراقوه‌ای صحبت می‌کنند، ابراز کرد: امروز پس از 4 دهه به این نهاد مهم نیاز داریم تا مسائل زنان، همه زنان را فراتر از دعواها و جنجال‌های سیاسی تشخیص دهیم، آسیب‌ها را بشناسیم و برای آن‌ها راهکارهای علمی و عملی داشته باشیم.

به گزارش موج رسا؛ سلسله نشست‌های روایت انقلاب به همت بسیج دانشجویی دانشگاه زنجان به مناسبت دهه فجر و با حضور اساتید برجسته کشوری برگزار می‌شود.

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: گفتمان انقلاب اسلامی دال تهی گفتمان مسائل زنان دال مرکزی دفتر امور جایگاه زن گفتمان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۳۱۴۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این دهه‌شصتی خبرساز طراح لایحه حجاب است؛ سمت‌های او چه بوده است؟

عصرایران به قلم سروش بامدادی در یادداشتی نوشت: خیلی‌ها دوست دارند بدانند لایحۀ حجاب و عفاف را کی نوشته که این قدر شورای نگهبان به آن ایراد شرعی و قانونی می‌گیرد؟ روشن است که یک روحانی و فقیه آشنا با شرع آن را ننوشته و گرنه این همه مشکل شرعی نداشت و آقای حسین شریعتمداریِ کیهان را هم به این نتیجه نمی‌رساند که قانون (لایحه نهایی نشده) را بگذارید کنار و با همین طرح نور (گشت ارشاد - ۲ نیروی انتظامی) جلو بروید. فرمانده کل فراجا هم از حرکت بی‌درنگ به جانب «عفت اسلامی» سخن گفته و به قانون خاصی استناد نمی‌شود. آنچه یک نماینده مجلس هم هر از گاهی می‌گوید پیشنهادهای محدود کننده اوست و هنوز تصویب و نهایی نشده.

 

اما این لایحه را کی نوشته؟ یک فقیه؟ نه! یک خانم؟ نه! چهرۀ اصلی این لایحه آقایی است به نام ابوالفضل اقبالی که سال ۸۸ و در گرماگرم التهابات انتخابات لیسانس علوم اجتماعی خود را از دانشگاه علامۀ طباطبایی گرفت و ۸ سال بعد موفق شد در رشتۀ مطالعات زنان فوق لیسانس خود را از دانشگاه غیر دولتی خوارزمی دریافت کند.

او وقت و همت خود را صرف مطالعات زنان کرده و حاصل آن چند مقاله و کتاب است که در نگاه اول این تصور را ایجاد می‌کند که نوشتۀ یک خانم باشد اما به قلم اوست که امسال ۴۰ساله شد:

از گشت ارشاد تا چادر المیرا، زنان در دنیای وارونه، ساخت اجتماعی طلاق توافقی…

نگاهی به مشاغل او بعد از دریافت مدرک و حتی حین دانشجویی نیز نشان می‌دهد در جامعه به مفهوم عام آن کار و زندگی نکرده بلکه در نهادهای مختلف حکومتی و نه حتی دستگاه‌های اجرایی دولتی (دست‌کم تا پیش از روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی) مشغول بوده است: معاون رصد و پایش موسسه بینا وابسته به سازمان تبلیغات، مدیر روابط عمومی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، کارشناس کودک و نوجوان سازمان رسانه‌ای اوج، دبیر کارگروه زنان در مؤسسۀ اشراق وابسته به بنیاد خاتم‌الاوصیا و سرانجام در دولت آقای رییسی وارد دولت می‌شود (ستاد حجاب و عفاف وزارت کشور).

چون در برخی گفت‌وگوها از او به عنوان «آقای دکتر» یاد می‌شود بررسی‌ها حاکی از آن است در دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد وارد تحصیل در مقطع دکتری جامعه‌شناسی شده اما ادامه نداده و گویا به تازگی در دانشگاه تهران از سر گرفته است.

ویژگی آقای اقبالی این است که مانند امامان جمعه به شرع استناد نمی‌کند (هر چند آقای علم‌الهدی مشهد هم به تازگی از شاهنامه گفت و این شعر را خواند: «منیژه منم، دُختِ افراسیاب/ برهنه ندیده تنم آفتاب» و تفاخر دختر افراسیاب به بیژن درباره جایگاه طبقاتی خود را بی‌توجه به ابیات قبل درباره شادنوشی این دو را به حساب الگوی حجاب و پوشش گذاشت!) یا به قانون. چون قانون را خودش نوشته و در گیر و دار رفع اشکالات شرعی است. از این رو تعابیر خاص خود را به کار می‌برد کما این که به تازگی در برنامه تلویزیونی «بدون گارد» گفت:

«تحمل مخالف، رفتار اخلاقی است اما بی‌حجابی مزاحمت برای ماست و تحمل مزاحم رفتاری انفعالی است». تعابیری که ما به ازای شرعی و قانونی ندارد.

پیش‌تر در مناظره با دکتر احمد بخارایی - جامعه شناس- هم وقتی مجری پرسید: «با توجه به این که برای سلبریتی‌ها جریمه‌های بیشتر تعیین کرده‌اید آیا نباید نگران بود این رفتار‌ها به مهاجرت بینجامد؟» او پاسخ داد: جریمه‌های آنان را بیشتر تعیین کردیم چون رفتارشان تبعیت اجتماعی دارد ولی اگر هم به مهاجرت بینجامد، خوب بینجامد!

منت‌ها بلافاصله اضافه کرد: البته قدم هنرمندان روی چشم ما! انگار او میزبان و مالک است و دیگران قرار است وارد قلمرو او شوند. در فضای مجازی هم در واکنش گفته شد: قدم‌تان روی چشم برای فردی بیرونی به کار می‌رود. یک ایرانی متولد ۱۳۶۲ که نماینده اقلیت جامعه است (به گواه انتخابات ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲) نمی‌تواند به ایرانیان دیگر بگوید قدم‌تان روی چشم! چون این خاک که متعلق به اوی تنها نیست! بحث انگیزترین سخن او اما باز در همان مناظره با دکتر احمد بخارایی بود که در آن گفت:

بی‌حجابی جلوی حرص و ولع را می‌گیرد در حالی که هر چه افراد حریص‌تر و گرم‌تر و پرقدرت‌تر و ولع بیشتری داشته باشند برای تشکیل خانواده مصمم‌تر می‌شوند و اگر در غرب خانواده‌ها واقعی نیست به خاطر این است که ولع ندارند و بعد از آن آماری ارایه داد.

هنگامی که مجری گفت چون این آمارها را مراکز رسمی و حکومتی منتشر می‌کنند برخی در آن‌ها تشکیک می‌کنند او این گونه پاسخ داد: آمارگیران پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات ظاهری کاملا مردمی دارند. با یک من ریش و انگشتر و یقه آخوندی که آمار نمی‌گیرند.

این که یک آقا و همکاران غالبا مرد او و نه خانم‌ها متولی طراحی و دفاع از لایحه حجاب هستند و تحصیلات فرد هم نه در فقه و حقوق که در زمینه علوم اجتماعی است ولی ماحصل صبغه مجازات دارد و ادبیاتی که به کار می‌گیرد مطلقا شبیه فقیهان و حتی واعظان یا حقوق‌دانان نیست در حالی که به شرع و قانون استناد می‌شود مورد توجه ناظران قرار گرفته و روشن شده بنای او بر دو اصل است: یکی این که حجاب کم یا بی‌حجابی حرص و ولع تشکیل خانواده و ارتباط مشروع را از بین می‌برد و دوم این که «مزاحم ما هستند». [این «ما»‌را هم توضیح نداده مشخصا شامل چه کسانی می‌شود؟ همه مردم ایران که بار تامین نصف بودجه دولت را با پرداخت انواع مالیات بر عهده دارند یا تنها همفکران ایشان؟]

با این اوصاف این سوال هم قابل طرح است که چرا آقای رییسی، ابوالفضل اقبالی را برای معاونت زنان و خانواده انتخاب نکرده با توجه به این که خانم خزعلی معاون کنونی بارها گفته اولویت خانم‌ها باید خانه و خانواده باشد و طبعا این قاعده شامل خود خانم انسیه خزعلی هم می‌شود.

در تاریخ معاصر ایران یک ابوالفضل اقبالی دیگر هم البته داریم که ربطی به حجاب و زنان نداشت و ۱۶ سال قبل از تولد این ابوالفضل اقبالی درگذشته و او نماینده آستارا در دوره ۲۱ مجلس شورای ملی بود و مدتی قائم مقام دکتر حسین خطیبی در جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران.

آقای اقبالیِ مورد نظر این نوشته اما جایی قائم مقام نبوده او مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری بصیرت است.